1. اولین قدم این است که بفهمید کدام غذا منحصر به منطقه شماست. بیشتر گردشگران اروپایی و حتی بیشتر از آن گردشگران آشپزی در مورد غذاهای محلی شما کنجکاو هستند. این غذاهای محلی می توانند بسیار ساده باشند، اما هر چه منحصر به فرد تر، منحصر به فرد تر، و در نتیجه بهتر است. ظروف می توانند به دلیل مواد تشکیل دهنده (مانند ماهی های برداشت شده محلی)، مواد خاص یا به دلیل مخلوط بودن منحصر به فرد باشند. نمونه‌ای از این غذا هونتای است، یک غذای محلی از دره هاا در بوتان. هوئنتای کوفته هایی پر از پنیر، اسفناج محلی و برگ شلغم است.
فهمیدن اینکه چه غذایی مربوط به محل زندگی شماست کار آسانی است، فقط کافیست در مورد غذاهایی که در فرهنگ و منطقه ی شما خاص است تحقیق کرده و لیستی از آنها تهیه نمایید. اگر نتوانستید غذایی خاص در فرهنگتان پیدا کنید یا متوجه شدید تفاوت چندانی با کشورهای اروپایی ندارد، می توانید از غذاهای محلی پدر بزرگ و مادربزرگتان مطلع شوید و آنها را در لیست ود قرار دهید.
2. مرحله دوم ترکیب غذا با داستانی است که به گردشگران خود می گویید. به گردشگران خود بگویید چه مدت برای کشور شما مهم بوده است، چه زمانی به وجود آمده است، غذا از کجا می آید، چگونه مواد اولیه به صورت محلی و پایدار تولید می شود و چه اهمیتی برای جامعه شما داشته است. اگر بتوان آن را با عناصر بصری، مانند یک قایق ماهیگیری تصویری (یا واقعی) یا ابزارهای محلی ترکیب کرد، داستان شما تقویت خواهد شد. همچنین عناصر شخصی می توانند به داستان کمک کنند، مانند اینکه والدین شما با این غذا بزرگ شده اند، اما امروزه کمتر خورده می شود.
نمونه ای از داستان خانه های سیب باسکی است که نوشیدنی را به منطقه، اقتصاد، چشم انداز، تاریخ و فرهنگ آن متصل می کند. به طور خلاصه، داستان می گوید که چگونه ملوانان قرن شانزدهمی از کمبود ویتامین C و آب فاسد رنج می بردند و چگونه سیب راه حلی برای هر دو مشکل ارائه می دهد و ملوانان را سالم و زنده نگه می دارد و می توانند جهان را کشف کنند.
3. مرحله سوم این است که خود ظرف را بلند کنید. اگرچه اروپایی ها مشتاق طعم غذاهای جدید هستند، اما برخی از غذاهای شما ممکن است نیاز به تغییراتی داشته باشند تا برای اروپایی ها جذاب شوند. این کار را می توان با روش پخت کمی متفاوت یا با افزودن مواد مختلف انجام داد. اما نحوه سرو آن نیز به غذای شما کمک زیادی می کند. با ارائه نسخه های مختلف به مشتریان خود، غذای خود را آزمایش کنید و به آنها اجازه دهید تصمیم بگیرند که کدام بهترین است یا یک آشپز حرفه ای را استخدام کنید تا غذای شما را بالا ببرد.
Waakye یک غذای محلی در شمال غنا است که از موادی مانند گوشت، برنج و لوبیا تشکیل شده است. در هر زمانی از روز مصرف می شود، اما بیشتر برای صبحانه و ناهار. نمونه ای از ارتفاع توسط Best body Africa در شکل 2 ارائه شده است، که گوشت را از Waakye بیرون آورد تا برای وگان ها و گیاهخواران مناسب باشد و آن را در یک کاسه پوک مرسوم سرو کرد.
عاشق غذاهای اروپایی به دنبال تجربه های منحصر به فرد است. هر چه یک مقصد معتبرتر و واقعی تر باشد، بهتر است. آنها دوست دارند جنبه خام مقصد خود را تجربه کنند، زیرا با پیشینه خودشان بسیار متفاوت است. با این حال، محدودیتی برای این که این گردشگران واقعاً بخواهند این را تجربه کنند، وجود دارد. اگرچه بسیاری از گردشگران ادعا می کنند که می خواهند همه چیز را تجربه کنند، این موضوع بین گردشگران بسیار متفاوت است.
مزیت های گردشگری غذا:
- افزایش آگاهی اجتماعی و فرهنگی
- توزیع و ایجاد درآمد اضافه در زنجیره ارزش محصول
- ایجاد فرصت برای اقلیت گروه‌های جامعه
- افزایش تنوع زیستی و حفظ میراث فرهنگی
- اشتغال زایی و توسعه کارآفرینی
- کاهش مهاجرت روستایی
- حفظ آداب و رسوم، تاریخ و سنت‌های جامعه محلی
- افزایش پراکندگی حضور گردشگران در نقاط مختلف یک کشور.
تقسیم بندی بازار
گردشگران غذایی با گرایش گسترده
این گردشگران تمایل به جستجوی بسیاری از تجربیات غذایی متنوع و اصیل دارند، اما نسبت به قیمت آگاه هستند. آنها اغلب گردشگران ماجراجویی و فرهنگی نیز هستند و بخش بزرگی از ژن های Ys و Gen Zs را تشکیل می دهند. علاقه آنها به آشپزی با مردم محلی، بازدید از بازارهای مواد غذایی، امتحان غذاهای خیابانی، و کشف رستوران های مختلف یک مقصد – از تاریخی گرفته تا جدید، و از خانوادگی گرفته تا زنجیره های بزرگ – نهفته است تا بتوانند نگاهی اصیل به مقصد داشته باشند. و غذاهای آن گردشگران مواد غذایی با گرایش گسترده، بزرگترین بازار را ارائه می دهند.
گردشگران غذایی با گرایش گسترده اغلب در معرض رسانه های اجتماعی و سایر منابع اطلاعاتی قرار دارند. این گردشگران بیش از هر زمان دیگری تشویق می شوند تا سفرهای غذایی را تجربه کنند. جهت یابی به ویژه در رسانه های اجتماعی و برنامه های تلویزیونی و اینترنتی انجام می شود. یک پست در شبکه های اجتماعی یا تبلیغ در رسانه های دیگر می تواند محبوبیت مقصد را به طور جدی افزایش دهد و این مسافران را جذب کند. Gen Ys و Gen Zs شهرت یا محبوبیت یک مقصد غذا و نوشیدنی را عامل مهمی در انتخاب مقصد خود می دانند. علاوه بر این، آنها از آزمایش محصولات با فرهنگ های مختلف بیشتر لذت می برند.
این گردشگران اغلب برای سفر با خانواده و دوستان خود انتخاب می کنند. بنابراین، باید برای گروه‌های معمولی دوستان سهولت در تجربه‌ها شرکت کنند. این بدان معناست که یک نفر از طرفین تجربه را رزرو می کند، اما باید امکان تقسیم صورت حساب بین مسافران فراهم شود. از نظر این گردشگران یک قبض در هر میز یک سیاست قدیمی است. این مسافران علاقه مند به غذاخوری اجتماعی یا اشتراک غذا با سایر گردشگران هستند. نان شکستن با غریبه ها به آنها بهترین فرصت را می دهد تا با فرهنگ ها و غذاهای دیگر آشنا شوند.
گردشگران آشپزی/غذا
گردشگر آشپزی به عنوان گردشگر غذایی لوکس گرا در نظر گرفته می شود که مایل است هزینه های زیادی را برای فعالیت های غذایی مورد علاقه ی خود هزینه کند. اگر بخواهیم به صورت کلی بگوییم این افرد، از گردشگران گرایش های دیگر غذایی با تجربه تر و مسن تر هستند و تحصیلات عالی دارند. این گردشگران در کنار فعالیت های غذایی خود به انجام فعالیت های فرهنگی دیگری نیز علاقه مند هستند، اما عمدتاً این کار را به عنوان یک فعالیت جانبی در نظر می گیرند، به دلیل اینکه مردم در تمام طول روز غذا نمی خورند. این گردشگران فعالیت های فرهنگی دیگر را حول فعالیت های غذایی خود برنامه ریزی می کنند، زیرا هدف اصلی گردشگری و سفر آنها غذاست.
این گروه نمی‌خواهند در یک مکان غذای خیابانی غذا بخورند، بلکه فقط به تجربه‌های انحصاری‌تر رضایت می‌دهند. یک مثال از این می تواند غذا خوردن در خانه با یک سرآشپز و ملاقات با والدین او باشد. آنها ترجیح می‌دهند تجربه‌ای بسیار مدیریت‌شده و درونی داشته باشند که نزدیک به یک تجربه VIP باشد. با این حال، درست مانند گروه دیگر از گردشگران غذا، داستان و صحت تجربه را بسیار مهم می دانند.
