معرفی 12 داروی ضد تهوع

حالت تهوع بعد از غذا ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی از عواملی که ممکن است باعث حالت تهوع بعد از غذا شوند شامل عفونت ویروسی یا باکتریایی، مسمومیت غذایی، آلرژی غذایی، استرس و اضطراب، رفلاکس اسید، سندرم روده تحریک پذیر، پرخوری یا بارداری باشد. بسته به علت تهوع، ممکن است علائم دیگری همچون تب، درد شکم، استفراغ یا اسهال هم داشته باشید. برای درمان تهوع، ممکن است نیاز به مصرف داروهای ضد تهوع یا تغییر رژیم غذایی داشته باشید. در برخی موارد، تهوع ممکن است نشانه‌ای از یک وضعیت پزشکی جدی باشد که نیاز به مراجعه به پزشک دارد. اگر تهوع شما شدید یا مداوم باشد یا با علائم دیگر همراه باشد، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید.

برای جلوگیری از حالت تهوع بعد از غذا، ممکن است بتوانید برخی از راه‌های زیر را امتحان کنید:

• غذاهای چرب، سرخ شده، تند یا خیلی داغ یا سرد را از رژیم غذایی خود حذف کنید، زیرا ممکن است هضم آن‌ها دشوار باشد یا باعث تحریک معده شوند.
• غذا را به صورت کوچک و متعدد بخورید، به جای سه وعده بزرگ، زیرا ممکن است پرخوری باعث فشار بر روی معده و بازگشت اسید شود.
• بلافاصله بعد از خوردن غذا خوابیدن را اجتناب کنید، زیرا ممکن است روند هضم را کند کند یا باعث رفلاکس اسید شود.
• بزاق اضافی را تف کنید، زیرا ممکن است باعث تحریک معده شود.
• دهان خود را چند بار در روز بشویید و مسواک بزنید، زیرا ممکن است بوی بد ناشی از استفراغ یا غذای خورده شده باعث حالت تهوع شود.
• آب یا نوشیدنی‌های سرد و بی‌طعم مانند آب لیمو یا چای نعناع بخورید، زیرا ممکن است به آرامش دادن معده و کم کردن حالت تهوع کمک کنند.
• غذاهای خشک و سبک مانند کراکر، نان تست، برنج سفید یا سوپ خوردن، زیرا ممکن است هضم آسان‌تر و کمتر باعث حالت تهوع شوند.
• غذای خود را به دقت و آهسته جوید، زیرا ممکن است به هضم بهتر و جلوگیری از نفخ کمک کند.
• بادام‌زمینی، نانجیلا یا نبات خوردن، زیرا ممکن است به تولید بزاق کمک کرده و حالت تهوع را کم کنند.

داروهای ضد تهوع

داروهای ضد تهوع داروهایی هستند که برای کاهش یا جلوگیری از احساس تهوع و استفراغ به کار می‌روند. این داروها ممکن است بر روی مغز، سیستم عصبی یا سیستم گوارش اثر داشته باشند. برخی از رایج‌ترین قرص‌های ضد تهوع عبارتند از:

• • متوکلوپرامید: این دارو با تحریک حرکت معده و روده کوچک و مهار گیرنده‌های دوپامین در مغز، تهوع و استفراغ را کاهش می‌دهد. این دارو برای درمان تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی، جراحی، رفلاکس معده یا سکسکه مورد استفاده قرار می‌گیرد. عوارض جانبی این دارو ممکن است شامل خستگی، سرگیجه، سردرد، اضطراب، بی‌قراری، لرزش یا تشنج باشد.
  • اندانسترون: این دارو با مهار گیرنده‌های سروتونین در مغز و روده کوچک، تهوع و استفراغ را کاهش می‌دهد. این دارو برای درمان تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی، پرتودرمانی، جراحی یا بارداری مورد استفاده قرار می‌گیرد. عوارض جانبی این دارو ممکن است شامل سردرد، یبوست، خشکی دهان، تپش قلب یا خارش پوست باشد.
  • کلرپرومازین: این دارو با مهار گیرنده‌های دوپامین در مغز، تهوع و استفراغ را کاهش می‌دهد. این دارو برای درمان تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی، جراحی، بارداری یا بحران هپاتولنتال (افزایش فشار خون در روده) مورد استفاده قرار می‌گیرد. عوارض جانبی این دارو ممکن است شامل خستگی، سرگیجه، خشکی دهان، ضعف عضلانی، لخته خون یا آسيب به کبد باشد.
  • آنتي هيستامين ها: این داروها با مهار گیرنده‌های هيستامين در مغز و سيستم عصبي، تهوع و استفراغ را کاهش مي‌دهند. اين دارو ها براي درمان تهوع و استفراغ ناشي از دريازدگي، بارداري، ميگرن يا آلرژي مورد استفاده قرار مي‌گيرند. عوارض جانبي اين دارو ها ممکن است شامل خستگي، سرگيجه، خشکي دهان، بي‌قراري يا اختلالات خواب باشند. برخی از این داروها عبارتند از:
  • ديمن هيدرينات: این دارو برای درمان تهوع و استفراغ ناشی از دریازدگی یا میگرن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • ديفن هيدرامين: این دارو برای درمان تهوع و استفراغ ناشی از دریازدگی، بارداری یا آلرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • هیدروکسی‌زین: این دارو برای درمان تهوع و استفراغ ناشی از آلرژی یا اضطراب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • آنتاکید ها: این داروها با کاهش تولید یا خنثی کردن اسید معده، تهوع و استفراغ را کاهش می‌دهند. این داروها برای درمان تهوع و استفراغ ناشی از رفلاکس معده، سوء هضم، زخم معده یا سندروم زولینگر الیسون (افزایش تولید اسید معده) مورد استفاده قرار می‌گیرند. عوارض جانبی این داروها ممکن است شامل یبوست، اسهال، سرگیجه، خشکی دهان یا سر درد باشند. برخی از این داروها عبارتند از:
  • آلومینیوم هیدروکسید: این دارو با خنثی کردن اسید معده، تهوع و استفراغ را کاهش می‌دهد.
  • مگنزیم هیدروکسید: این دارو با خنثی کردن اسید معده، تهوع و استفراغ را کاهش می‌دهد.
  • آلژینات سودیوم: این دارو با تشکیل یک لایه حفاظتی روی سطح معده، تهوع و استفراغ را کاهش می‌دهد.
  • آنتاگونيست های گيرنده H2: این دارو ها با کاهش تولید اسید معده، تهوع و استفراغ را کاهش مي‌دهند. اين دارو ها برای درمان تهوع و استفراغ ناشي از رفلاکس معده، زخم معده مناسب است.

اما توجه داشته باشید که قبل از مصرف هرگونه دارو با پزشک خود مشورت کنید.